Müctehid

Kur’an ve sünnette bulunmayan veya açıkça belirtilmeyen bir meselede yine Kur’an ve sünnetin özüne, rûhuna uygun olarak fikir yürütmek sûretiyle şer’î hüküm koyan büyük din âlimi: Her müslümanın tâbi olduğu müçtehidin re’yine ittibâ etmesi mecbûrîdir (Mec. Um. Bel.). İlelebed yetişir müçtehid bu ümmetten / Şu var ki çıkmalı ferdâ-yı nûra zulmetten (Mehmet Âkif’ten). İslâm’ın din ve îtikat bakımından idâresi ise halîfenin değil vaktiyle din ulemâsı olan imam ve müçtehitlerin işi idi (Burhan Felek).
● Müctehidin (ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ) i. (Ar. çoğul eki -іn ile) Müçtehitler.

Kaynak : https://lugatim.com