1. Hükmünü ortadan kaldırma, hükmü ortadan kalkma, hükümsüz bırakma, hükümsüz kalma: Destân olalı âleme dîdârı âyeti / Nesh oldu hûr kıssası cennet hikâyeti (Şeyhî). Kur’ân-ı Kerim’de bir âyetin neshi, onun taşıdığı hükmün benzerini yâhut daha hayırlısını koymak içindir (Hayri Bilecik).
2. Sûretini çıkarma, bir nüshasını alma, istinsah etme.
● Nesh-âver (ﻧﺴﺦ ﺁﻭﺭ) birl. sıf. (Fars. āver “getiren, taşıyan” ile) Nesh hükmü getiren, neshedici: Ne kudret bî-kalem ol sâhib-i âyât / Ola nesh-âver-i İncîl ü Tevrât (Sünbülzâde Vehbî).
● Neshî (ﻧﺴﺨﻰ) sıf. (nispet eki -і ile) Nesihle ilgili.
Kaynak : https://lugatim.com
« Sözlüğe geri dön.