Dînin emir ve yasaklarına tam olarak uyan, günah ve haramdan sakınan, Allah’tan korkan (kimse): Korkusuz kuvvet yaraşmaz mutlakā / Müttakî korkusuyle erdi Hakk’a (Âşık Paşa). Düştüm hisâb-ı zülfüne ey müttakî beni / Tesbîhe da’vet etme ki zünnâra düşmüşem (Nesîmî). Ricâl-i ilmiyyeden bir zat herkese karşı müttakî, perhizkâr göründüğü halde akşamları hânesinde gizlice işret edermiş (Fâik Reşat).
Kaynak : https://lugatim.com
« Sözlüğe geri dön.