1. Birbirine benzeyen, aralarında benzerlik bulunan, benzer: “Müteşâbihü’l-huruf: Harfleri birbirine benzeyen.”
2. din. Kur’an-ı Kerim’de birden fazla anlama gelme ihtimâli bulunan ve Allah tarafından kastedilen mânânın hangisi olduğu kesin olarak bilinemeyen (âyet). Karşıtı: MUHKEM.
● Müteşâbihe (ﻣﺘﺸﺎﺑﻬﻪ) sıf. Müteşâbih kelimesinin tamlamalarda ortaya çıkan aynı mânâdaki müennes şekli: “Eşkâl-i müteşâbihe: Benzer şekiller.” “Âyât-ı müteşâbihe: Müteşâbih âyetler.”
Kaynak : https://lugatim.com
« Sözlüğe geri dön.
