1. Bölüm bölüm ayıran, sınıflandıran, tasnif eden. ♦ i.
2. Kitap telif eden kimse, yazar, müellif: Sâir milletlerde küberâ ve hatta musannifler bizzat eline kalem alıp mektup ve te’lîfat yazmazlar (Ziyâ Paşa). Bir güzel yeni oyun var ki birlikte görmemizi arzu ederdim, musannifi çok ricâ etmişti, onu himâye etmeye söz verdim (Ahmed Vefik Paşa).
3. eski. İçinde, derlenip toplanmış yazılı bilgileri belli bir sıraya göre tasnif etmeye yarayacak bölümleri bulunan dosya veya klasör.
ѻ Musannif-i fakir: “Âciz, değersiz müellif” anlamına gelen bu terkip, eski yazarlar tarafından kitaplarında isimlerini zikretmeden önce yâhut kendilerinden bahsederken tevâzu maksadıyle kullanılırdı.
● Musannifan – Musannifin ( ﻣﺼﻨّﻔﻴﻦ– ﻣﺼﻨّﻔﺎﻥ) i. (Fars. çoğul eki -ān ve Ar. çoğul eki -іn ile) Yazarlar, müellifler, musannifler: Şol müstefîd-i nüsha-i vahyim ki tab’ıma / Dersi musannifan vermez kudsiyan verir (Sürûrî’den).
● Musannife (ﻣﺼﻨّﻔﻪ) sıf. Musannif kelimesinin kadını ifâde eden veya tamlamalarda ortaya çıkan aynı mânâdaki müennes şekli.
Kaynak : https://lugatim.com
« Sözlüğe geri dön.
