1. Büyülenmiş, büyülü, büyü ile aldatılmış.
2. mec. Bir kimse veya şeyin büyülenmiş gibi etkisi altında olan: Zâten müsahhar olan kalbini teshîre başlar (Hüseyin C. Yalçın).
1. Ele geçirilmiş, zaptedilmiş: Yedi iklîmi müsahhar ediser / Hanları kendüye çâker ediser (Ahmedî).
2. Boyun eğdirilmiş, emir ve itâat altına alınmış: Çün müsahhar oldu şâha Mısr u Şam (Ahmedî). Müsahhar emrine hep cümle eşyâ / Senindir kul senindir hükm efendi (Aziz Mahmud Hüdâyî). Köle efendisinin ve tebaa pâdişâhının irâdesine tâbi ve müsahhar olurlar (Ahmet A. Konuk).
Kaynak : https://lugatim.com
« Sözlüğe geri dön.
