Mürebbi

1. Eğiten, terbiye eden kimse, eğitici: Mürebbî yüz vermeksizin mükâfat ve kalp kırmaksızın mücâzat etmeli (Cenap Şahâbeddin). Zola rûhumun kuvvetli bir mürebbîsi olarak kaldı (Hâlide E. Adıvar).
2. tasavvuf. Mürşit: Gelmek gerek terbiyete bildiklerin girü ata / Mürebbîsi ne der ise pes ol anı tutmak gerek (Yûnus Emre).
ѻ Mürebbî bi’z-zat: Kendi kendisini yetiştirmiş kimse.

Kaynak : https://lugatim.com