Allah’ı tanımayan, Tanrı’yı inkâr eden, dinsiz, îmansız kimse: Gör ol şeyhsiz gidenleri kimi mülhid kimi dehrî / Olmagıl cebrî ya kaderî zinhâr şeyhe eriş şeyhe (Eşrefoğlu Rûmî).
● Mülhidâne (ﻣﻠﺤﺪﺍﻧﻪ) sıf. ve zf. (Fars. -āne ekiyle) Mülhit bir kimseye yakışır tarzda, îmansızca: Kendüden bâzı kelimât-ı mülhidâne sudûr eylediğinden… (Râşid Târihi’nden).
● Mülhidin (ﻣﻠﺤﺪﻳﻦ) i. (Ar. çoğul eki -іn ile) Tanrı tanımazlar, îmansız, dinsiz kimseler.
Kaynak : https://lugatim.com
« Sözlüğe geri dön.