Saygı değer, hürmete lâyık, yüce, aziz, muhterem: Mihr ile mükerrem olunca dedi Fıtnat târîh / Revnak-ı sadr-ı celîl oldu Mehemmed Pâşâ (Fıtnat Hanım). Zevcemdi o, rûhumuzsa tev’em / Bir kardeş idim ona mükerrem (Abdülhak Hâmit). Mâdâmki âdem olacak mazhar-ı tekrîm / Hep gördüğün eşhâsı mükerrem mi sanırsın (Mehmet Âkif’ten).
● Mükerreme (ﻣﻜﺮّﻣﻪ) sıf. Mükerrem kelimesinin tamlamalarda ortaya çıkan aynı mânâdaki müennes şekli: “Mekke-i Mükerreme: Yüce, aziz Mekke şehri.”
● Mükerremen (ﻣﻜﺮّﻣﺎً) zf. (mukerrem’in tenvinli şekli) Mükerrem olarak, saygı ile.
Kaynak : https://lugatim.com
« Sözlüğe geri dön.
