1. Daha önce benzeri olmayan bir şey îcat etme: Eski bir çarkçı yüzbaşısı olan, makineyi ve ihtiraı son derecede seven dayım yolda, yaymacılarda, Haydarpaşa garı atölyelerinde, mezatlarda, iskelelerde, hurda demir eşyası satılan yerlerde ne kadar işe yarar veya yaramaz makine parçası bulursa buraya getirirdi (Ahmet H. Tanpınar).
2. mec. Aslı olmayan bir şey uydurup gerçek gibi gösterme.
3. edeb. Hiç kimse tarafından kullanılmamış yeni fikir ve söyleyişler bulma.
● İhtirâat (ﺍﺧﺘﺮﺍﻋﺎﺕ) i. (Ar. çoğul eki -āt ile) Îcat edilmiş olan, daha önce benzeri bulunmayan şeyler.
● İhtirâî (ﺍﺧﺘﺮﺍﻋﻰ) sıf. (nispet eki -і ile) İhtirâ yoluyla meydana getirilmiş.
● İhtirâiyat (ﺍﺧﺘﺮﺍﻋﻴّﺎﺕ) i. (iḫtirā‘iyye “îcat edilmiş şey” ve çoğul eki -āt ile) Daha önce eşi ve benzeri bulunmayan yeni îcat edilmiş şeyler.
● İhtirâiyye (ﺍﺧﺘﺮﺍﻋﻴّﻪ) sıf. İhtirâî kelimesinin tamlamalarda ortaya çıkan aynı mânâdaki müennes şekli: “Ta’bîrât-ı ihtirâiyye.”
Kaynak : https://lugatim.com
« Sözlüğe geri dön.
