1. Tartışma, münâkaşa, ağız dalaşı: Cihânı ma’reke eylemiş hayâtı cedel (Mehmet Âkif’ten).
2. mantık. Karşılıklı konuşma ve tartışma sanatı, diyalektik, eytişim.
● Cedel-gâh (ﺟﺪﻟﮕﺎﻩ) tür. i. (Fars. yer bildiren -gāh ekiyle) “Çekişme yeri, cidal-gâh” mec. Dünya: Şu cedel-gâh-ı mukassîde bütün hüsranla / Bütün âlâm ü fecâyi’le geçen günlerimin / İki üç katredir ancak silecek mâtemini (Tevfik Fikret). Doksan senelik ömre şu sözlerle nihâyet / Vermekte… Ne âlem bu cedel-gâh-ı maîşet (Mehmet Âkif).
● Cedelî (ﺟﺪﻟﻰ) sıf. (nispet eki -і ile)
1. Tartışmaya âit, münâkaşaya dâir.
2. Tartışmacı, münâkaşacı.
Kaynak: https://lugatim.com
« Sözlüğe geri dön.
